مکان نصب دستگاه DVR و NVR
تجهیزات امنیتی به مثابه چشم و گوش یک مکان به حساب می آیند. وقوع هر اتفاق و رخدادی در مکان مورد نظر توسط دوربین مدار بسته ثبت و در دستگاه های ضبط (NVR یا DVR) ضبط می گردد و در صورت نیاز هشدار های لازم توسط این سیسیتم به کاربر می رسد. به همین دلیل باید مکان مناسبی را برای نصب این تجهیزات در نظر بگیرید که از نظر سارقین، افراد خرابکار و یا هر عامل بیرونی دیگری در امان باشد.
این مقاله راهکارهایی را برای نصب ادوات سیستم مداربسته در بهترین جای ممکن در مکان مورد نظر ارائه می دهد.
در ابتدا باید بدانید که چه از یک سیستم مداربسته آنالوگ استفاده می کنید و چه از دوربین های IP یا تحت شبکه هر دو این سیستم ها می توانند در معرض خطر دستکاری و تخریب قرار بگیرند. بنا بر یک تصور اشتباه عده ای از کاربران تصور می کنند که در نصب دوربین های دیجیتال از سیم و کابل کشی استفاده نمی گردد. پس خطر قطع و دستکاری کابل ها و سیم ها در این سیستم ها وجود ندارد. اما این تصور کاملا غلطی است و در نصب دوربین های تحت شبکه هایک ویژن نیز از کابل های شبکه و کابل برق نیز استفاده می گردد.
همانطور که میدانید دستگاه DVR برای ضبط تصاویر ویدئویی مورد استفاده قرار می گیرد و به طور کلی محل ذخیره سازی و مدیریت کلیه اطلاعات ارسالی از دوربین ها است. به همین دلیل از حساسیت بالایی برخوردار است و باید در جای مناسبی دور از دسترس افراد متفرقه و سایر عوامل فیزیکی قرار گیرد. در ادامه به معرفی مکان هایی که جهت نصب ان مناسب هستند می پردازیم:
دستگاه های ضبط ویدئویی همچون NVR یا DVR اجزای اصلی ذخیره سازی فیلم ها بوده و به عنوان یک مرکز نظارت عمل می کنند. این دستگاه ها همواره هدف بسیاری از سارقین و افراد خرابکار قرار می گیرند؛ پس لازم است که حتما در مکان مناسبی جای بگیرند:
1. استفاده از باکس ها و محفظه های قفل دار
بعضی از کاربران از محفظه های قفل دار استفاده می کنند که می تواند روش جالبی باشد. اما این مسئله نیز وجود دارد که خود این محفظه باید در کجا قرار بگیرد که در این رابطه باید نکات زیر را در نظر گرفت:
2. DVR یا NVR را در اتاق زیر شیروانی یا سقف قرار دهید
مکان دیگری که می توانید دستگاه خود را در آن قرار دهید سقف اتاق یا استفاده از اتاق های زیر شیروانی است(در صورت وجود). در این حالت ممکن است کمی کابل کشی های مربوطه دشوار به نظر بیایند و یا حتی برای دسترسی به اطلاعات موجود در دستگاه مجبور به استفاده از نردبان شوید اما دسترسی سارقین به اطلاعات شما تا حدود زیادی کاهش می یابد.
3. مخفی کردن آنها در داخل دیوار یا سقف کاذب
سقف ها و دیوار های کاذب نیز می توانند مکان مناسبی برای سیستم مداربسته شما باشند و حتی می توانید پس از قرار دادن دستگاه خود درون آنها با وسایل تزئینی مانند قابل عکس ساعت دیواری یا آویزهای تزئینی سقفی آنها را بپوشانید که جلب توجه نکند.
4. از کمد(لباس، اسناد و مدارک و ...) یا قفسه های کتاب استفاده کنید
اگر سیستم مداربسته در منزل است می توانید از یک کمد بی اهمیت که کمتر از آن استفاده می کنید برای مخفی کردن سیستم خود استفاده کنید و یا می توانید آن را در قفسه های کتاب قرار داده و اطرافش را با وسایل دکوری بپوشانید که در معرض دید نباشد.
در پایان لازم به ذکر است که ممکن است سارقین به سراغ ردیابی سیم و کابل کشی های دوربین رفته و از این طریق اتصال دستگاه ها با یکدیگر را قطع کنند پس بهتر است از وسایلی برای پنهان سازی سیم ها کابل ها استفاده کنید. برای مثال می توانید آنها را در داخل دیوار ها یا قرنیز ها کار گذاری نمایید.
بیشتر بخوانید: نصب دوربین مدار بسته
نویز تصویر در دوربین های مداربسته
از عمده ترین نقایص تصویر دیجیتال نویز در تصویر است که به تغییرات تصادفی در میزان نور و یا اطلاعات رنگی آن گفته می شود که می تواند در فرآیندهای مختلف، از دریافت نور تا نمایش آن ایجاد شود. در تصاویر دیجیتال، هر نقطه ممکن است شدت نور یا رنگ متفاوتی با واقعیت داشته باشد. نقاط سفید در بخش های تیره و یا نقاط تیره در بخش های روشن، جابجایی رنگی برخی نقاط به سمت قرمز و یا سبز، یک دست نبودن رنگ بخش تک رنگ، تیز نبودن لبه ها و غیره، از نمونه های نویز در تصویر دیجیتال است. یکی از چالش های بزرگ در فرآیند پردازش تصویر تشخیص و کم کردن نویز از داده های بدست آمده است .
این اغتشاشات به دو صورت عمده در عکس نمایان می شوند. یکی نویز نوری است که به صورت نقاط تیره و روشن، در سطح تصویر دیده می شود و دیگری، نویز رنگی است که باعث ایجاد نقاط رنگی غیر طبیعی در تصویر می شود.
انعکاس نور از سطح حسگر تصویری بیش تر از فیلم عکاسی است. بنابراین احتمال ایجاد مشکلات تصویری مانند هاله های نوری، شعله و شبه در تصویر دیجیتال بیش تر است. به همین دلیل است که بعضی از سازندگان از لایه های پوششی خاصی در بدنه داخلی لنزها جهت استفاده در دوربین مداربسته دیجیتال، استفاده می کنند تا انعکاس ها را به حداقل برسانند.
ممکن است نقاطی از حسگر به دلیل آسیب دیدگی سوخته باشد و نقاط سیاهی را در تصویر ایجاد کنند که با توجه به تکرار شدن در تمام تصاویر، از نویز تصادفی قابل تشخیص هستند.
عوامل ایجاد نویز
نویز به طور معمول در تصویر وجود دارد به این معنی که هرگز تصویر ثبت شده مانند واقعیت نیست، اما میزان آن می تواند آنقدر کم باشد که بتوان گفت وجود ندارد و یا آنقدر زیاد باشد که نتوان سوژ? تصویر را تشخیص داد. نویز به دلایل مختلفی ایجاد می شود و می تواند ناشی از یک قسمت و یا مجموع چندین قسمت باشد.
روش های جلو گیری از ایجاد نویز
نویز، در وهل? اول، حاصل از اجزای الکترونیکی تجهیزات دیجیتال است و سازندگان همواره با روش های مختلف سعی داشته اند که اثرات مخرب و ناخوشایند این پدیده را بی اثر یا کاهش دهند و یکی از تفاوت هایی که در تجهیزات حرفه ای گران قیمت نسبت به تجهیزات معمول مشاهده می شود، کاهش محسوس این مشکلات است. علی رغم تلاش های به عمل آمده، هنوز این اثرات در بسیاری از تصاویر، به خصوص در شرایط تصویر برداری خاص قابل رؤیت هستند. به طور مثال در نوردهی های طولانی، حساسیت های بالا و عکاسی در نور کم این اثرات بیش تر دیده می شوند.
بهترین روش، خرید دوربینی است که نویز کم تری داشته باشد اما به طور معمول، دوربین با نویز کم تر، قیمت بیش تری نیز دارد، البته عدم تحقق قبل از خرید دوربین و یا رفتن به سراغ دوربین های خیلی کوچک و امکانات پردازشی زیاد می تواند علاوه بر قیمت بالا، نویز زیادی را هم تحمیل کند. قبل از خرید دوربین باید به اندازه حسگر (بزرگ تر باشد) و نسبت اندازه حسگر به تعداد نقاط آن (بیش تر باشد) و سرعت پردازش آن (بالاتر باشد) توجه داشت.
می توان با روش های نویز دوربین خریده شده را نیز کاهش داد. برای مثال، به کارگیری نور مناسب و کافی باعث می شود دوربین زمان و حساسیت کم تری برای ثبت تصویر لازم داشته باشد و نویز کم تری ثبت کند. بازبودن شاتر و افزایش حساسیت هر دو باعث ایجاد نویز می شوند و باید بررسی کرد که کدام یک در دوربین موجود نویز کم تری ایجاد می کند تا در نور کم تر آن پارامتر را افزایش داد تا نیازی به نور اضافی نباشد. به طور معمول حساسیت های خیلی بالا بیش تر از شاترهای طولانی نویز ایجاد می کنند. بهتر است حد بالایی برای حساسیت دوربین بدست آورد و با حساسیت های کم تر از آن اقدام به تصویر برداری نمود.
برای کاهش نویز باید دیافراگم را در بازترین مقدار ممکن قرار داد و از لنزهای درخشان تر استفاده کرد و اگر نتوان این کار را انجام داد و یا لنز بزرگنمایی اجازه بازشدن بیشتر آن را نداد، باید از فاصل? کانونی کم تری استفاده نمود و به جای بزرگنمایی، به سوژه نزدیک تر شد زیرا بزرگنمایی بیش تر نور کم تری را به حسگر می رساند و حساسیت بالاتر و شاتر طولانی تری لازم دارد.
باید از قرار دادن دوربین در نور مستقیم آفتاب بدون روپوش خودداری نمود، زیرا گرم شدن دوربین علاوه بر افزایش نویز حسگر، تغییر در مقاومت و کاهش سرعت پردازش، باعث نوسان ولتاژ نیز می شود. تغییر در انداز? عکس هم در بعضی دوربین ها و با توجه به شیو? پردازش اطلاعات آنها می تواند مفید باشد. همواره در دوربین ها باید از بزرگ ترین انداز? عکسی که از نظر نویز تفاوتی با عکس کوچک تر خود ندارد استفاده نمود تا با تعداد نقاط بیش تر در مرحل? پردازش نویز بیش تری را بتوان حذف کرد. آخرین راه، استفاده از عکس های تاریک تر است که نویز کم تری دارند.
روش های از بین بردن نویز
بهترین روش از بین بردن نویزها، روشی است که با از بین بردن کم ترین اطلاعات تصویر، بیش ترین نویز را از بین ببرد. بسیاری از دوربین ها زمانی که با حساسیت های بالا عکس می گیرند، به شکل خودکار قبل از ذخیره سازی آن، سعی می کنند تا قسمتی از نویزها را با الگوریتم های مخصوص خود از بین ببرند.
یکی از بهترین روش ها با توجه به تصادفی بودن نویزها، گرفتن چند تصویر و میانگین گیری از آن هاست و با توجه به این نکته که نویز در هر یک از تصاویر به شکل متفاوتی ایجاد می شود و سوژه در هم? آن ها یکسان است، میانگین گیری از تصاویر منجر به کم تر شدن اثر نویز و نیرو گرفتن سوژه ثابت می شود. شاید این روش دردسر بیش تری داشته باشد ولی یکی از بهترین روش ها برای از بین بردن نویزها بدون دست زدن به جزئیات تصویر است که در بعضی از دوربین ها به شکل خودکار انجام می شود. اما بهتر است به جای صرف زمان و هزینه جهت حذف نویز، سعی شود با طراحی و نصب مناسب نویز کم تری در تصویر منعکس شود.
در خصوص حذف نویزها، روش های دیگری هم وجود دارند که یا اجرای مشکل تری دارند و یا چندان اثر بخش نیستند. یکی از این روش ها هم رنگ کردن نقاط در بخش های با رنگ نزدیک به هم است که در این روش قسمت هایی با جزئیات کم تر یافت و محو می شوند. روش دیگر کم کردن تعداد نقاط تصویر است، برای مثال از هر چهار نقطه کنار هم یک نقطه بدست آید که رنگ و نور آن میانگین آن چهار نقطه باشد و به این ترتیب اثر نویزی که برای مثال در یکی یا چند تا از این نقاط ایجاد شده کم تر می شود، ولی کم کردن تعداد نقاط منجر به حذف جزئیات، کم رنگ شدن لبه ها و کوچک تر شدن تصویر می شود. در هم? این روش ها، پاک کردن نویز ها منجر به کم شدن داده های تصویر و کم شدن جزئیات می شود زیرا نقطه ای که نویز ثبت کرده هیچ داده ی دیگری ندارد و الگوریتم های حذف، تصمیم می گیرندکه چه داده ای را به جای آن قرار دهند و بدون خطا نیستند.
با توجه به مطالب فوق، برای کاستن نویز تصویر، تا آنجا که ممکن است از حساسیت های پایین تر استفاده می شود. همچنین نور دهی کافی در حد نویز، به خصوص در بخش های تیره عکس، می تواند بسیار تأثیر گذار باشد. از آنجا که در کنار حساسیت بالا، نوردهی های طولانی هم می تواند نویز را افزایش دهد، بهتر است در صورت امکان برای نور دهی کافی از دیافراگم باز استفاده کرد.
باید توجه داشت که این گونه مشکلات گاهی در ابعاد بزرگ تصویر یا در روند پردازش تصویر ممکن است بیش تر خود را نشان دهند و بنابراین بهتر است تا جای ممکن از عواملی که نویز را افزایش می دهند پرهیز کرد.